Pikërisht 29 vjet më parë, Kroacia u njoh nga anëtarët e Bashkimit Evropian. Dhe Gjermania, e cila së bashku me Vatikanin luajtën një rol kryesor në këto njohje, vendosën marrëdhënie diplomatike me Kroacinë më 15 janar, shkruan mediumi kroat Index.hr.
Sipas mediumit kroat, kur Kroacia u njoh ndërkombëtarisht më 15 janar të vitit 1992, lufta ishte në zhvillim e sipër dhe pothuajse një e treta e vendit ishte nën okupim nga ushtria e atëhershme jugosllave dhe rebelët serbë.
Madje, Kroacia arriti deri te kufijtë e saj të njohur vetëm gjashtë vjet më vonë, pas riintegrimit paqësor të Sllavonisë Lindore dhe rajonit të Danubit.
Në mbrëmjen e njohjes, presidenti i parë kroat, Franjo Tuxhman, i tha kombit: “Sot – 15 janar 1992 – do të gdhendet me shkronja të arta në të gjithë historinë e popullit kroat në këtë zonë”.
Ai u tha bashkëpunëtorëve të tij: “Ne kemi krijuar një Kroaci të njohur ndërkombëtarisht. Ne po festojmë sonte dhe më pas po përveshim mëngët për ndërtimin e një shteti të ri demokratik”.
Njohja ndërkombëtare e Kroacisë pasoi gradualisht pas shpalljes së pavarësisë më 25 qershor të vitit 1991.
Deri atë ditë, Republika e Sllovenisë u shkëput nga Republika Socialiste Federale e Jugosllavisë (RSFJ), dhe të nesërmen shtetet e sapoformuara njohën njëri-tjetrin.
Procesi i shpërbërjes së Bashkimit Sovjetik u zhvillua paralelisht, i udhëhequr nga shtetet Baltike dhe Ukraina, të cilat njohën Kroacinë në vitin 1991, megjithëse në atë kohë ata vetë nuk ishin të njohura ndërkombëtarisht.
E para që e bëri këtë ishte Lituania më 30 korrik 1991, e ndjekur nga Ukraina më 11 dhjetor, Letonia më 14 dhjetor dhe Estonia më 31 dhjetor.
Gjithsesi, Islanda do të mbahet mend si vendi i parë i njohur ndërkombëtarisht që njohu Kroacinë (19 dhjetor 1991), dhe Gjermania bëri të njëjtën gjë në të njëjtën ditë, megjithëse me vendimin që njohja e saj do të hynte në fuqi më 15 janar 1992, së bashku me anëtarët e tjerë të BE-së.
Dy ditë para BE-së, më 13 janar 1992, Kroacia u njoh nga Vatikani.
Vatikani njoftoi njohjen e Kroacisë dhe Sllovenisë më 20 dhjetor 1991, me një dokument të veçantë sipas kërkesës kroate dhe sllovene për njohje diplomatike.
Më 3 tetor të vitit 1991, diplomacia e Vatikanit ishte e para në botë që njoftoi se po punonte për njohjen ndërkombëtare të Kroacisë.
Një ditë pas Selisë së Shenjtë, Kroacia u njoh nga San Marino, shkruan më tej Index.hr, përcjell Telegrafi.
Kjo u pasua në 15 janar të vitit 1992 me njohje nga Mbretëria e Bashkuar, Danimarka, Malta, Austria, Zvicra, Holanda, Hungaria, Norvegjia, Bullgaria, Polonia, Italia, Kanadaja, Franca, Spanja, Portugalia, Irlanda, Luksemburgu dhe Greqia.
Një ditë më pas, Argjentina, Australia, Republika Çeke, Kili, Lihtenshtajni, Zelanda e Re, Sllovakia, Suedia dhe Uruguai bënë të njëjtën gjë.
Në fund të janarit 1992, Kroacia ishte njohur nga shtatë vende të tjera – Finlanda, Rumania, Shqipëria, Bosnje dhe Hercegovina, Brazili, Paraguai dhe Bolivia.
Ndër të tjera, erdhën edhe njohjet e Rusisë (17 shkurt), Japonisë (17 mars), Shteteve të Bashkuara (7 prill), Izraelit (16 prill, megjithëse marrëdhëniet diplomatike u vendosën vetëm pesë vjet e gjysmë më vonë) dhe Kina 27 prill).
Vendi i parë aziatik që njohu Kroacinë ishte Irani (15 mars 1992) dhe nga Afrika ishte Egjipti (16 prill 1992).
Ndryshe, Kroacia u bë një anëtare e Kombeve të Bashkuara në 22 maj 1992 dhe anëtari i 28-të i BE-së më 1 korrik 2013.
Në fund të shkrimit, mediumi kroat vë në pah faktin se më 2 nëntor të vitit 2020, kur Kroacia ishte njohur nga Tuvalu, tetë vende nuk e kanë njohur ende zyrtarisht Kroacinë, as nuk kanë vendosur marrëdhënie diplomatike me këtë vend: Burundi, Butani, Sudani i Jugut, Liberia, Nigeri, Somalia, Republika e Afrikës Qendrore dhe Tongo.
